ජවිපෙ ඉතිහාසය හා ලාංකේය දේශපාලන භූමිකාව
ආරම්භය
ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ලාංකේය දේශපාලන කේෂ්ත්රය තුල සුවිශේෂී සටහන් තැබූ පක්ෂයකි. 1965 මැයි මස 14 වන වෙසක් පොහෝ දින ගාල්ල අක්මීමන දී පක්ෂය ආරම්භකිරීමේ සාකච්ඡාව පවත්වන ලදි.පක්ෂයේ නිර්මාතෘ වූයේ රෝහණ විජේවීර මහතාය.අක්මීමන සාකච්ඡාව සඳහා හත්දෙනෙක් සහභාගි විය. ජවිපෙ ආරම්භ කිරීමේ අරමුණු වූයේ ලංකාව් නිර්ධන පන්තියට රාජ්යබලය දිනා ගැනීමටය. ජවිපෙ බිහිවිම සදහා බලපාන ලද හේතූන් වූයේ පැරණි වමේ ව්යාපාරය සමසමාජ හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ආණ්ඩුව සමග එකතුවීම, චීන සෝවියට් මතභේදය, රෝහණ විජෙවිරගේ මැදිහත්වීමද මේ සදහා බලපාන ලදි. මේ කාල සීමාව තුල ලංකා කොමියුනිස්ට් පක්ෂය චීන පිල හා රුසියානු පිල වශයෙන් දෙකට ඛෙදී තිබුනු අතර රෝහණ විජේවීර මහතා චීනපිලේ මතය පිළිගනිමින් එය නිවැරදිව ක්රියාත්මක කිරිමට උත්සාහ කරන ලදි.
Jvp 01 05 08 03 68219 445-1-.jpg
නමුත් එය අසාර්ථක වෙයි. 1967 කියුබානු විප්ලවවාදි චේගුවේරාගේ මරණින් පසු කියුබානු ආදර්ශය ජවිපෙට බලපාන ලද අතර සුප්රකට පන්ති පහ අරබමින් ඉන් අනතුරුව දේශපාලන කේෂ්ත්රයට ප්රවෙශ විය. 1969 දී අක්ත පත්රය විසින් "සමගි පෙරමුණට පහර දීම සදහා තරුණයින් බාගන්නා CIA කෙමනක්" ලෙෂ ජවිපෙ හදුන්වා දෙන ලදි.මේ තත්ත්වය තුල 1970 මැයි 12 වන දා රෝහණ විජේවීර මහතා අත්අඩන්ගුවට ගන්නා ලදි. නමුත් පසුව ඔහු නිදහස්කරණ ලෙස ඉල්ලා දිවයින පුරා පෝස්ටර් ව්යාපාරයක් ගෙන යන ලද අතර 1970 ජූලි 09 නිදහස් කරයි. 1970 ජූලි 14 දින විද්යෝදය විශ්ව විද්යාලයේ දි CIA කාරයෝ නම් දෙශනය පවත්වන ලදී. 1970 අගෝස්තු 10 මංගල රුළිය කොළඹ හයිඩ් පිටියේදි පවත්වයි. මේ වන විට ජවිපෙ ප්රචාරක කටයුතු සඳහා පත්ර කිහිපයක් මුද්රණයකර තිබිණ. රතුලංකා,රතුබලය,ජනතා විමුක්ති දේශප්රේමී,රතු කැකුලු යන පත්රයි.
[සංස්කරණය] 71 කැරුල්ල
71revolution-1-.jpg
1970 අගවන විට සමගි පෙරමුණු ආණ්ඩුව ජවිපෙ කෙරෙහි විශේෂ අවධානයකින් සිටින අතර 1970 අගෝස්තු 09 දින සමගි පෙරමුණු ආණ්ඩුවේ ලේකම්වරු තිදෙනා ජවිපෙ මර්දනය කිරීම සදහා ජනතා සහාය පතන ලදි. 1970 අගෝස්තු 12 ආරක්ෂක ලේකම් රත්නවේල් මහතා විසින් විශේෂ ප්රකාශයක් කරමින් චේ ව්යාපාර ආණ්ඩුවේ අංක එකේ සතුරා බවත් එය මුලිනුපුටා දැමිය යුතු බවත් ප්රකාශ කරයි. 1971මාර්තු 06 වන දින ඒවන විටත් ජවිපෙන් වෙන්ව සිටි ධර්මසේකර කණ්ඩායම විසින් ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලයට පහරදෙන ලදි. මේ සමග ආණඩුව හදිසි නීතිය පනවන ලදි. 1971 මාර්තු 13 රෝහණ විජේවීර හා කෙලී සේනානායක අම්පාරේදී අත්අඩන්ගුවට ගෙන යාපනයේ රදවන ලදි. මේ තත්ත්වය තුල ඒවන විට ඉදිරිපෙලේ නායකයකුව සිටි ලොකු අතුල හෙවත් වික්ටර් අයිවන් කැරුල්ලට සූදානම් වෙයි. 1971 අප්රේල් 12 වන දින විද්යෝදය විශ්ව විද්යාලයේ සන්ඝාරාමයේ දී පහරදීම සදහා සාකචිඡාවක් පවත්වන ලදි. ප්රථමයෙන් තීරණයකර තිබුනේ අප්රේල් 05 අළුයම පහර දීමටය.නමුත් පසුව එම තීරණය වෙනස් කරමින්.රාත්රී පහරදීමට තීරණය කෙරිණ.මේ පනිවිඩය මොනරාගල දිස්ත්රික්කයට අදාලව වෙනස්කිරීමට නොහැකි විය. පණිවිඩය මොනරාගල දිස්ත්රික්කයට අදාලව වෙනස් කිරීමට නොහැකි විම නිසා වැල්ලවාය පොලීසියට පහරදීම අප්රේල් 05 අලුයම සිදුවිය.එනිසා කැරුල්ල අසාර්ථවීමට එය හේතුවිණි.පොලිස් ස්ථාන 92 කට පහරදුන් අතර 57 කට අලාභහානි සිදුවිය. තරුණ තරුණියන් දස දහසක් දෙනා මරණයට පත් වූඅතර 20,000 ක් පමණ සිරගත කෙරිණි.සැකකරුවන්ට දඩුවම් කිරිමට විශේෂ නීතියක් යටතේ ආණ්ඩුව කොමිසමක් පත් කරන ලදි.එය අපරාධ විනිශ්චය කොමිෂන් සභාව ලෙෂ හදුන්වන ලදි.කොමිසන් සභාව මගින් පක්ෂ නායකයන්ට දඩුවමි පනවන ලදි. ඉන් අණතුරුව සිරගෙදර සිට පක්ෂය ගොඩනැගීමට කටයුතු කරන ලදි.
[සංස්කරණය] 1976-83 දක්වා කාලවකවානුව
82mayday-1-.jpg
1976 හදිසි නීතිය ඉවත් කිරිමත් සමග පක්ෂය නිත්යානුකූල විය.නිදහස් වූ උපතිස්ස ගමනායක පක්ෂයේ වැඩකටයුතු ආරමිභ කරන ලදි. නියමුවා පුවත්පත ආරම්භ කරමින් නැවතත් ප්රචාරක රැලි ආරමිභ කරන ලදි.77 මැතිවරණයේ දී ආසන 4 කට ඉදිරිපත් වෙයි. තංගල්ල, බටහිර අනුරාධපුරය, විපතාන හා හක්මන යන ආසන වලට සීනුව ලකුනින් ඉදිරිපත් වෙයි.1977 දී අපරාධ විනිස්චය කොමිසන් සභාව අහොසි වීමත් සමඟ රෝහණ ජේවීර නිදහස් වෙයි .78 පලමු සමුළුව පවත්වයි. 1978 නගර සභා මැතිවරණය සඳහා ස්වාධීනව තරග කරයි. 1981 දී දිස්ත්රික් සභා ඡන්දයෙන් නියෝජිතයන් 13 ක් පත්වෙයි.1982 ජනාධිපතිවරණය සඳහා රෝහණ විජේවීර මහතා ඉදිරිපත් වී ලක්ෂ තුනකට ආසන්න ඡන්ද ප්රමාණයක් ලබාගනී.
[සංස්කරණය] 1983 සිට 1994 දක්වා කාලසීමාව
1983 සුප්රසිද්ධ කළු ජූලිය ඇතිවෙයි. 1983 ජූලි 30 වනදා ජේ.ආර්. ජයවර්ධන රජය ජවිපෙ තහනම් කරයි. තහනම ඉවත්කර ගැනීම සඳහා කටයුතු කළද එය සාර්ථක නොවේ. ඉන්දු ලංකා ගිවිසුමත් සමග ඉන්දියන් හමුදාව පැමිණීම නිසා දේශප්රේමී සන්නද්ධ අරගලයක් ඇරබයි. බලයේ සිටි එ.ජා.ප.ආණ්ඩුව විසින් මෙම අරගලය මර්දනය කරයි. රෝහණ විජේවීර උපතිස්ස ගමනායක ඇතුළු නායකයින් මරණයට පත් වෙයි. පිරිසක් විදේශ ගතවෙයි.දස දහස් ගණනක් සිරගත වීමට සිදුවෙයි. ඉතා විශාල දේපල හානියක් සිදුකල මෙම අරගලය මගින් ලක්ෂයකට ආසන්න තරුණ තරුණියන් ඇතුළු බොහෝ දෙනෙකුගේ ජීවිත අහිමි වෙයි.දේශපාලන බලමණ්ඩලය තුල මරණයට පත් නොවී ජීවිතය බේරාගත්තේ සෝමවංශ අමරසිංහ මහතා පමණි.
[සංස්කරණය] 1994 සිට 2005 ජනාධිපතිවරණය දක්වා
Untitled-1-.jpg
1994 පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ බලය ලැබීමත් සමග සිරගතව සිටි බොහෝ පිරිසකට නිදහස ලැබේ. 1994 මැතිවරණයට ජවිපෙ ලෙස තරඟ වැදීමට තීරණය කරයි. මහ මැතිවරණයෙන් හම්බන්තොට දිස්ත්රික්කයෙන් එක් ආසනයක් හිමිවෙයි. නිහාල් ගලප්පත්ති මහතා පාර්ලිමේන්තුවට පත්වෙයි. ඉන් අනතුරුව ඉදිරිපත් වූ මැතිවරණ තුල 1997 පලාත් පාලන ආසන 101 ක් දිනාගන්නා අතර 1998 පලාත් සභා ආසන 25 ක් දිනයි. 2000 මහා මැතිවරණයෙන් ආසන 10 ක් දිනාගන්නා අතර 2001 දී එය 16 දක්වා වර්ධනය කර ගැනීමට සමත්වෙයි. උතුරු නැගෙනහිර අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් දැරූ මතය හේතුවෙන් ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සමග එක්ව 2004 වරෂයේදී සන්ධානය ගොඩනගමින් එජාපය පරාජය කරයි. 2004 මහමැතිවරණයෙන් මන්ත්රීදූර 39 ක් දිනා ගැනීමට සමත්වෙයි. සුනාමි ව්යවසනය ඇතිවීම තුල චන්ද්රිකා බණ්ඩාරනායක රජය L.T.T.E. සන්විධානය සමඟ සුනාමි සහන මණ්ඩලය ගිවිසුව් අත්සන් කිරීමට සූදානම් වීමත් සමඟ සන්ධානයෙන් ඉවත්වෙයි. අධිකරණය හමුවට ගොස් සුනාමි සහන මණ්ඩලය අවලංගු කිරීමට සමත් වෙයි. නමුත් 2005 ජනාධිපතිවරණයේදී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා බලයට පත්කිරීම සඳහා විශාල වැඩකොයසක් ඉටු කරයි.
[සංස්කරණය] 2005 ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු අද දක්වා
1994 වර්ෂයෙන් පසු ජවිපෙ දිගින්දිගටම පෙනී සිටියේ උතුරු නැගෙනහිර ප්රශ්නය සම්බන්ධයෙන් දැඩි ස්ථාවරයක. ඒකීය රටක් හා ත්රෂ්තවාදය යුධමය වශයෙන් පරාජය කළ හැකිය යන්න ප්රකාශ කරන ලදි. එවකට පැවති ජනමතය අනූව එය වර්තමාන තත්ත්වය දක්වා වෙනස් කිරීම සඳහා ජවිපෙ මැදිහත්වීම අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා බලයට පත්ව ත්රස්තවදෙය යුධමය වශයෙන් පරාජයට පත්කිරීම සඳහා කටයුතු කළේය. මේ අතරතුර ජවිපෙ අභ්යන්තර අර්බද පැන නැගුණි. ඉතා තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයක් වූයේ විමල් වීරවංශ මහතා ඇතුළු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරුන් 11 දෙනෙක් පක්ෂය හැරගොස් ජාතික නිදහස් පෙරමුණ පිහිටුවීමයි. මේ තත්වය තුල පසුගිය වයඹ, මධ්යම හා සඹරගමු පලාත් සභා මැතිවරණවලින් සැලකිය යුතු ප්රමාණයක් ඡන්ද අහිමිවීමක් සිදුව තිබේ. කෙසේ වෙතත් විමල් වීරවංශ සාධකයේ හැරයාම පිළිබඳ ජවිපෙ ඉතා නිහඬ පිළිවතක් අනුගමනය කරන බවක් පෙනේ.
No comments:
Post a Comment